Cześć, mam na imię Boston.

Urodziłem się ok. 2015 r., w schronisku jestem od marca 2017 r.

Tak, ten niezwykle przystojny facet z błyskiem w oku to ja, 🙂 . Ważę 16-17 kg. Jak już kogoś poznam, to jestem mega sympatyczny. Do obcych ciut nieśmiały. Uwielbiam pływanie, bieganie, naukę komend i spacery na długiej lince. Pięknie pozuję do zdjęć. A w swoją wolontariuszkę jestem wpatrzony jak w obrazek. Dlaczego nie ma żadnego zainteresowania moją adopcją? 😟 Pewnie dlatego, że ludzie wolą adoptować psy o każdym innym umaszczeniu. Byle nie czarne. Jakbym był biały, czy beżowy od dawna grzałbym pupkę na czyjejś kanapie. A tak… Kolejne lata spędzam w schronisku. 😢 Jestem bardzo zgrabny, o pięknej półdługiej szacie, łagodny w stosunku do ludzi i trochę nieśmiały, ale człowiek bardzo mnie interesuje. Lubię zabawy podczas których łatwiej mi się otworzyć. Jestem wesoły, chętnie uczę się komend i na pewno po bliższym poznaniu będę wchodził nowemu opiekunowi na kolanka. Ładnie chodzę na smyczy. Kiedy wychodzę na spacery na długiej lince bardzo łatwo mnie przywołać samą komendą, bez pociągania za linkę. Do obcych psiaków bywam niegrzeczny. Pracujemy nad tym. Bardzo lubię za to Balbinkę i Budynia – swoją rodzinę z tej samej interwencji na warszawskiej Białołęce. Zostałem odebrany w 2017 roku w wyniku ww. interwencji. Mieszkałem z 19 innymi psiakami (i jeszcze z kozami) na posesji pełnej śmieci, szkła i innych niebezpiecznych przedmiotów. Wszyscy byliśmy odwodnieni, wychudzeni, cali w kleszczach i pchłach. Nie mieliśmy schronienia… Byliśmy uwiązani do rozpadających się bud. W schronisku jest 100 razy lepiej, ale to jednak nie jest prawdziwy dom 🙁 Bardzo pragnę mieć własnego człowieka, kogoś do kogo można się przytulić i z kim można wyjść na spacer (koniecznie dłuższy niż 10 minut pod blokiem). Jeśli nie możesz mnie adoptować, opowiedz o mnie innym fajnym ludziom. Bardzo proszę.

×