Sunia przyjęta do schroniska pod koniec października 2015.
Historia tej małej dzielnej dziewczynki jest dramatyczna…
Pierwszy raz nasi pracownicy i wolontariusze widzieli ją razem z matką już ponad miesiąc temu w sąsiedniej wsi.
Dzikie i głodne suczki gdy tylko zatrzymywał się obok nich człowiek, w popłochu uciekały do lasu.
Zostawialiśmy im jedzenie i miski z wodą, szukaliśmy, próbowaliśmy łapać, jednak na nic się to zdawało.
Któregoś dnia znaleźliśmy matkę martwą przy drodze – prawdopodobnie potrąconą przez samochód.
Nie było przy niej dziecka – i dobrze i nie.
Mieliśmy nadzieję, że mała cudem uniknęła śmierci, ale też martwiliśmy się, jak to bezbronne i bezdomne dziecko poradzi sobie samo.
Po ok. 2 tygodniach suczkę zaczęliśmy widywać w okolicy opuszczonej posesji wystawionej na sprzedaż- wychudzoną przestraszoną i wciąż tak bardzo nieufną.
Ponowne próby łapania jej nie powiodły się.
Od sąsiadów posesji dowiedzieliśmy się, że mała przychodzi czasem na ich podwórko i bawi się z ich psem oraz wyjada jego karmę.
Jednak i to było za mało, aby malutka zaufała i dała się złapać.
Za zgodą właściciela posesji, rozłożyliśmy klatkę-łapkę i czekaliśmy na sygnał (tu wielki ukłon i podziękowania dla sąsiadki za pomoc w tym przedsięwzięciu), aż mała się złapie.
W niedzielę dostaliśmy informację, że dziewczynka jest w klatce.
Sunia została obejrzana przez weterynarza.
Poza pchłami (odpchliliśmy) i zarobaczeniem (odrobaczyliśmy) jest w dobrej kondycji.
Jest mocno niedożywiona i ogromnie wylękniona – nad tym też już pracujemy.
Została oceniona na ok. 4 miesiące. Pysia szuka domu tymczasowego lub stałego.

×