Kartofel jest trochę niewidzialny, trochę przezroczysty a czasem sam miewa wrażenie, że może go wcale nie ma.
Niewiele osób odwiedzających schronisko zauważa go, pomimo tego, że zwykle każdy go mija.
Nie lgnie on do ludzi i może stąd to jego przez wszystkich „omijanie”.
Kartofel albo nigdy nie miał z ludźmi najserdeczniejszych stosunków albo miał bardzo nieprzyjemne.
Początkowo, kiedy go poznaliśmy – unikał jakiegokolwiek kontaktu z człowiekiem.
Byliśmy dla niego złem koniecznym, ale – byliśmy. Byliśmy dla niego i zrozumiał to w ciągu paru dni.
Zaczął nas dobrze kojarzyć a w jego oczach było już mniej strachu i niepewności.
Dziś Kartofelek jest wciąż niepewnym siebie, ale za to mającym wiele miłości do zaoferowania, psem…
Niestety niewiele osób go rozumie.
A Kartofel… jak to Kartofel – ma tak miękkie i ciepłe wnętrze, tak słodkie i przywodzące na myśl bezpieczeństwo, spokój i stabilizację.
Ma usposobienie pasujące do każdego i bystre, pełne nadziei – lecz wciąż niepewne – oczy…
Kartofel to psiak średniej wielkości, waży około 20 kg.
Ma sierść koloru zachodzącego słońca i oczy ciemne, wierne, wpatrzone w człowieka.
Kartofel musi każdą nową osobę trochę poznać, zanim się otworzy.
Nie jest agresywny – nawet w sytuacjach dużego stresu reaguje jedynie ucieczką. I czasem płaczem.
Ten płacz łamie serce i czyni Kartofla malutkim szczeniaczkiem…
Kartofelek boi się wielu rzeczy, ale umie już chodzić na smyczy, nie brudzi pozostawiony w zamknięciu,
akceptuje inne psy i nauczył się nie bać obcych…
Marzy tylko, żeby ci „obcy” zechcieli poznawać jego.
Żeby podchodzili, bo nieczęsto to robią. Przed tymi, którzy jednak decydują się zakolegować z Kartofelkiem, tańczy on radosny taniec.
A może Ty chcesz poznać tego rudego kilkuletniego przystojniaka? Zatrzymaj się przy nim dłużej, daj mu szansę

×